استانبول: شهر شب های بی پایان
استانبول بسیار بیشتر از شهری با امپراتوری های سابق، با بارهای روی پشت بام، رستوران های مدرن، و ایالتی، شهر تازه ای است، به خصوص در شب. مراکز رویدادهای هنری و میخانههای سنتی پرجنبوجوش. در هر دو طرف تنگه، محلههای شهر جذابیت زندگی شبانه خاص خود را دارند، چه یک کوکتلبار مخفی یا صحنهای که میزبان بهترین گروههای مستقل است.
استانبول به چیزهای زیادی معروف است. اولین چیزی که به ذهن متبادر می شود ممکن است گنبدهای معماری تاریخی سلطان احمد، کاخ های مجلل عثمانی و مرغان دریایی شهر باشد که بر فراز کشتی هایی که در امتداد بسفر حرکت می کنند. با این حال، انرژی شهری و فرهنگی که پس از غروب خورشید شکوفا میشود، هنوز کمی راز محلی است که اغلب فقط برای کسانی که میدانند کجا بروند به آن دسترسی دارند. از بارهای روی پشتبام که در غروبهای باشکوه آفتاب غروب میکنند تا سطح خیابان، جایی که موسیقی، هنرهای نمایشی، کوکتلهای صنایع دستی و حتی سرزندگی میخانهها در کانون توجه قرار دارند. زندگی شبانه استانبول به اندازه شبکه بیپایان کوچههای پشتی پرپیچوخم آن، در هر دو طرف تنگه بسیار زیاد است.
ام
در پایین خیابان استقلال سابق (گرانده سابق) Rue de Péra) و در کوچههای کناری مخفی، رستورانهای با غذاخوری عالی، جایی که منوهای مزه سرآشپزهای مشهور جوان در حال تعریف مجدد غذاهای ترکی هستند، ظاهر میشوند. آسانسورها تا بارهای پشت بام بالا می روند، جایی که مناظر بی مانع استانبول و طعم کوکتل های کاملاً مخلوط، حس آزادی بی نظیری را ایجاد می کند. درون هزارتوی زیبای کوکتلهای سنگفرششده، کوکتلبارهای مخفی با الهام از دهه 1920، بارهای جاز با کنسرتهای محلی و بینالمللی و مکانهای کنسرت مانند Salon İKSV، جایی که گروههای مستقل از ترکیه و خارج از کشور الهامبخش طرفداران قدیمی و جدید هستند، منتظر هستند. بابیلون در بومونتیادا که زمانی پای ثابت بی اوغلو برای کنسرتهای عالی بود، آهنربای دیگری برای گروههای مشهوری است که استانبول را به ایستگاهی ضروری در تورهای جهانی خود تبدیل میکنند. یکی دیگر از ایستگاه های عالی برای علاقه مندان به موسیقی، مرکز هنرهای نمایشی زورلو است، یک مرکز چند سالن که با افتخار یکی از بزرگترین صحنه های اصلی اروپا را دارد و یک بار جاز برای پایان دادن به شب به سبک.