قهوه ترک

فرهنگ و سنت قهوه ترک به قرن شانزدهم بازمی‌گردد، زمانی که قهوه در قهوه‌خانه‌های استانبول سرو شد. سنت دارای دو جنبه متمایز است که ذائقه آن را منحصر به فرد می کند و ابزاری برای جامعه پذیری فراهم می کند. قهوه ترک به‌عنوان یک نوشیدنی دارای تکنیک‌های آماده‌سازی و دم‌کردن خاصی است. این یکی از قدیمی ترین روش های قهوه سازی است که هنوز مورد استفاده قرار می گیرد. فنون سنتی به کار رفته در تهیه قهوه منجر به توسعه ابزارها و ظروف نقره ای خاص مانند دیگ جوش (cezve)، فنجان قهوه (fincan)، هاون هایی شد که ارزش هنری دارند. قهوه ترک به دلیل تکنیک های آماده سازی که نیاز به زمان دارد و تازگی آن طعمی ماندگار در کام افراد می گذارد. نسبت به انواع دیگر قهوه نرم تر، معطر تر و غلیظ تر است. با عطر، آسیاب و کف مخصوص آن به راحتی از سایر قهوه ها متمایز می شود.

قهوه ترک تنها یک نوشیدنی نیست، بلکه یک عمل عمومی است که فضاهای فرهنگی، ارزش‌های اجتماعی و باورها را در چارچوب فرآیند اجتماعی شدن گرد هم می‌آورد. نقش اجتماعی شدن آن را می توان به افتتاح اولین قهوه خانه ها با تزئینات قابل توجه آن در استانبول ردیابی کرد. قهوه خانه ها در آن زمان مکان هایی بودند که مردم قهوه می نوشند، گفتگو می کنند، اخبار را به اشتراک می گذارند، کتاب می خوانند و معاشرت می کنند. این سنت خود نماد مهمان نوازی، دوستی، ظرافت و سرگرمی است. همه اینها در ضرب المثل معروف ترکی "خاطره یک فنجان قهوه چهل سال می ماند" منعکس شده است. این ضرب المثل نشان دهنده اهمیت و اهمیت قهوه در فرهنگ ترکیه است.

سنت قهوه ترک توسط همه اعضای جامعه در ترکیه انجام می شود. به ویژه خانواده ها، تولید کنندگان فنجان و قابلمه، استاد شاگرد قهوه خانه ها، کارگران، فروشندگان قهوه آسیاب شده به این سنت مشغول بوده اند. علاوه بر این، خارجی ها این سنت را یکی از نمادهای سبک زندگی ترکی می دانند. این سنت توسط کل جامعه ترکیه به عنوان بخشی از میراث فرهنگی آنها در نظر گرفته می شود و همه افراد از هر سطح فرهنگی و بین فرهنگی مشترک هستند. از زمانی که در قرن شانزدهم به جامعه ترکیه معرفی شد، قهوه‌خانه‌ها حتی در کوچک‌ترین سکونتگاه‌ها باز شده‌اند. این دلیلی بر تقاضای مداوم و فزاینده برای قهوه ترک از گذشته تا کنون است. تصور یک خانه ترکی بدون یک یا چند فنجان قهوه ترک تقریبا غیرممکن است. در واقع، برخلاف سایر نوشیدنی‌ها، قهوه ترک به‌عنوان نمادی از سبک زندگی ترکی به‌عنوان نمادی از سبک زندگی ترکی تلقی می‌شود تا نیاز همه حاملان و تمرین‌کنندگان این سنت. بنابراین، قهوه و سنت ترک تعاملات اجتماعی و گفتگوی قوی را بین تمام سطوح جامعه ترکیه فراهم می کند.

دانش، مهارت ها، دانش و آداب و رسوم مربوط به فرهنگ و سنت قهوه ترک به صورت غیررسمی توسط همه اعضای خانواده از طریق شفاهی، مشاهده و مشارکت حفظ می شود. فردی که در یک خانواده ترک متولد می شود، روش های دم کردن قهوه ترک را از نسل قبلی به صورت طبیعی می آموزد و آن را به عنوان عنصری از سبک زندگی ترکی درونی می کند. علاوه بر خانواده، قهوه خانه ها به عنوان فضاهای فرهنگی، محیطی را فراهم می کنند که این سنت در آن به صورت حرفه ای منتقل شده باشد. قهوه خانه ها برای سنت ضروری هستند، زیرا از نظر تاریخی قهوه خانه ها مقدم بر مصرف داخلی قهوه در خانه ها هستند.